Modernizacja ROD

Szczegóły

Utworzono: czwartek, 22, marzec 2012

autor tekstu

Działkowiec

Słońce od rana do wieczora stwarza dobre warunki wzrostu i rozwoju dla wielu roślin iglastych, liściastych, zwłaszcza tych o kolorowych liściach jak też bylin i pnączy. Wystawa południowa ma wady i zalety. W takim miejscu wcześniej pojawiać się będą pierwsze wiosenne kwiaty, krzewy będą miały słodsze owoce, a drzewa gęstsze ulistnienie. Należy jednak pamiętać, że tak będzie tylko wtedy, gdy roślinom zapewnimy optymalne warunki (stały dostęp wody oraz odpowiednio nawiezioną i przygotowaną glebę). W przeciwnym razie gatunki, które nie mają cech sukulentów (roślin sucholubnych, magazynujących wodę w tkankach), przestaną się prawidłowo rozwijać i zaczną po prostu usychać.

Problemem w takim miejscu może być także znaczna różnica temperatur między dniem a nocą występująca na przedwiośniu. W takim miejscu mogą nie przetrwać wrażliwe rośliny egzotyczne, które w naszym klimacie są nieodporne zwłaszcza na wahania temperatury wiosną (np. hortensja ogrodowa, ketmia syryjska, laurowiśnia wschodnia itp.).
Wystawa południowa uchronić może przed rozwojem chorób grzybowych, które porażają najczęściej rośliny posadzone w miejscach wilgotnych i ocienionych.
Znacznie większy jest także sam wybór gatunków i odmian światłolubnych dostępny na rynku, toteż z dużą łatwością można zaaranżować kolorowy, przytulny kącik wypoczynkowy.
Południową wystawę preferuje także naturalne drewno zastosowane w małej architekturze. W takim miejscu wszelkie konstrukcje pod pnącza, nawierzchnie, podesty, czy meble ogrodowe zachowają dobry stan znacznie dłużej niż po stronie północnej. Nie należy jednak zapominać o ich regularnej konserwacji, zwłaszcza, jeśli zależy nam na trwałym kolorze drewna, które wystawione na ostre słońce przez dłuższy czas, potrafi bardzo szybko blaknąć.

Zaproponowany wolnostojący kącik wypoczynkowy ma w ogrodzie wystawę południową. Swym charakterem nawiązuje do XIX- wiecznych angielskich ogrodów. Dominują tu więc pastelowe kolory roślin i współgrające z tą gamą białe elementy wyposażenia, takie jak klasyczna drewniana ławka oraz solidna pergola. Nawierzchnię stanowi naturalny kamień (można wykorzystać też cegłę klinkierową - pasuje ona do tej stylistyki i jest bardzo trwała).
Najważniejszy element zacieniający stanowią tu pnącza. Pierwsze z nich, to wiciokrzew pomorski ozdobny z dwukolorowych, pachnących kwiatów, pojawiających się od czerwca do września. Drugie, to aktinidia pstrolistna posiadająca niezwykłe wielobarwne liście (nieregularne plamy białe, różowe i ciemnozielone). Ciekawy efekt barwny na liściach pogłębia szczególnie południowa wystawa! Pnącza posadzono po przeciwnych stronach pergoli tak, aby ocieniały kącik niezależnie od pory dnia.
Osłaniającą rolę ma tu również jodła kalifornijska w odmianie. To wolno rosnące drzewo iglaste, doskonale znosi wysokie temperatury i brak wody, a jednocześnie cieszy pięknym, srebrzystym kolorem igieł. Wprowadzono tu także dwa gatunki krzewów. Śliwa dziecięca posiada trwały efekt ciemnobordowego ulistnienia (w zaprezentowanej aranżacji jest cięta do wys. 1,5 m). Po przeciwległej stronie zlokalizowano budleję Dawida w odmianie, która od lipca do jesieni tworzy wydłużone kwiatostany o ciemnofioletowym zabarwieniu. Dzięki nim w ogrodzie na pewno pojawią się licznie kolorowe motyle.
Akcentem są byliny - jeżówki purpurowe w formie typowej i w intrygującej odmianie White Swan, która kwitnie na biało. Ich dopełnienie stanowi duża grupa lawendy wąskolistnej, która pojawia się również w donicach. W pojemniku zaproponowano także fuksje.

Drugi kącik jest zdecydowanie bardziej nowoczesny. Jego podstawę stanowi lekka huśtawka ogrodowa z miękkim pokryciem, umocowana na stalowych słupach pod łukowato zagiętą podporą. Cała konstrukcja stoi na podeście z jasnego zaimpregnowanego drewna, mniej podatnego na blaknięcie.
Po jednym ze słupów wspina się róża 'Goldfassade'. Ta żółto kwitnąca odmiana dobrana została w kontraście do ażurowej konstrukcji. Słoneczne barwy ma także krwawnik wiązówkowaty. Kompozycję uzupełniają duże kępy trzcinnika krótkowłosego i obwódka z rozchodników ościstych. Rozchodnik ten to „specjalista" od suchych i ubogich siedlisk, przez całe lato cieszy cytrynowożółtymi kwiatami na wzniesionych do 30 cm pędach. Przeciwwagę kolorystyczną stanowi grupa skomponowana po przeciwległej stronie pergoli. Zastosowano tu tawułę japońską o liściach zabarwionych częściowo na kolor czerwony oraz żarnowiec 'Boskoop Ruby' (ma ciemnopurpurowe kwiaty). To rośliny doskonale znoszące słabsze gleby i pełne nasłonecznienie. Trzeba pamiętać jednak, że istnieje ryzyko przemarznięcia żarnowca, więc dla niego konieczne jest osłonięcie na zimę.

_{inż. Marta Szczęsny, architekt krajobrazu – Działkowiec”}